หารู้ไม่ว่าหวานเย็นนั้นเกิดได้เพราะใคร ไอเดียมาจากไหน อยากรู้ตามมาเลยครับ บทความนี้ได้มาจากวิชาการดอทคอมนะครับ น่าสนใจดีเลยนำมาให้ได้อ่านกันครับ
วันหนึ่งในช่วงฤดูหนาว ปี ค.ศ. 1905 เด็กชายแฟรงก์ เอ็พเพอร์สัน (Frank Epperson) อายุ 11 ปี ได้ผสมโซดาป๊อปกับน้ำทำกินเล่น ด้วยความบังเอิญ เขาลืมส่วนผสมโซดาป๊อบกับไม้คนทิ้งไว้ที่ระเบียงหลังบ้านทั้งคืน รุ่งเช้าแฟรงก์พบส่วนผสมโซดาป๊อบกลายเป็นแท่งน้ำแข็งที่มีไม้เสียบไปเสียแล้ว เขาดึงแท่งไม้ที่มีแท่งน้ำแข็งแสนอร่อยหุ้มอยู่ออกมาจากภาชนะ แฟรงก์รู้ว่าตนเองได้ค้นพบอะไรบางอย่างที่น่าตื้นเต้นและเข้าท่าเสียแล้ว โดยความบังเอิญแท้ๆ
แฟรงก์เรียกเจ้าสิ่งนี้ในครั้งแรกว่า “เอ็พเพอร์สัน ไอซิเคิล” (Epperson Icicle) ต่อมาเขาเปลี่ยนชื่อเรียกใหม่ว่า “เอ็พซิเคิล” (Epperson) แต่นั้นมาในฤดูร้อน เขาจะทำเจ้าเอ็พซิเคิลในกล่องน้ำแข็งที่บ้าน เป็นแท่งหวานเย็นออกขายให้กับเพื่อนบ้านในละแวกนั้นราคาแท่งละ 5 เซนต์ เป็นที่ถูกอกถูกใจชาวบ้านร้านถิ่น แฟรงก์เรียกผลิตภัณฑ์ตัวใหม่นี้อีกครั้งว่า “ป๊อปซิเคิล” (popsicle) เพราะมันทำมาจากโซดาป๊อปและแล้วเจ้าหวานเย็นนี้ก็ได้แพร่ไปทั่วโลก แม้แต่ในเมืองไทยก็นิยมกินกันมาก ตั้งแต่ 40 ปีที่แล้วเป็นต้นมา
ขอขอบพระคุณข้อมูลดีๆ จาก
วิชาการดอทคอมและบริษัท เอ็มเค เรสโตรองต์ จำกัด
ที่มาของข้อมูล http://www.vcharkarn.com/varticle/40209
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น