จุดเริ่มแรกของการพัฒนาวิทยาศาสตร์ เีริ่มจากมนุษย์รู้จักแสงดวงอาทิตย์ มีการคิดค้นหาคำตอบในสิ่งที่สงสัยเรื่อยมา คนที่มีความสงสัยและค้นหาคำตอบให้กับความสงสัยของตนเอง "เราเรียกกันว่า นักวิทยาศาสตร์" ซึ่งแต่ละยุคแต่ละสมัยมีนักวิทยาศาสตร์เกิดขึ้นมากมาย แต่ละคนต่างก็มีความเป็นนักวิทยาศาสตร์อยู่ในตัวทุกคน คนที่ลงมือหาคำตอบนั่นแหละเรียกว่าผู้กล้าหาญทางความคิด ในเมื่อเทคโนโลยีเพิ่มมากขึ้นเรื่อย จนมีการค้นพบเทคโนโลยีแสง หรือสเปกตรัมทำให้เกิดเทคโนโลยีที่หลากหลายมากขึ้น ต้นกำหนดของเทคโนโลยีอยู่ที่วิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์เกิดจากความสงสัย แล้วลงมือหาคำตอบ มาเรื่อย จึงมีการพัฒนาทั้งทางวิทยาศาสตร์ เมื่อมีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์ จึงนำเอาความรู้ทางวิทยาศาสตร์มาสร้างเครื่องไม้เครื่องมือที่จะทำให้มนุษย์สบายมากยิ่งขึ้น แต่หารู้ไม่ว่า "กลับสร้างความซับซ้อนทางสังคมให้ยุ่งยากมากกว่าที่เคย" เดิมทีมนุษย์ไม่ได้มีความต้องการอะไรมามาย แสดงให้เห็นว่าความสังสัยทำให้เกิดการค้นคว้าที่จะหาคำตอบไปเรื่อย ทำให้มนุษย์มีการเปลี่ยนแปลงไปตลอดการ เรื่องราวทั้งหมดจนเริ่มต้นขึ้นที่ความสงสัยทั้งสิ้น
ในพระตรัยปิกฎได้กล่าวถึงจุดเริ่มต้นของการเป็นมนุษย์ก็เพราะความสงสัยเช่นกัน จากที่เคยเป็นพรหม แล้วมาอยู่บนโลกเฉย ๆ เกิดความสงสัยนั้นนี่ จึงนำมาสู่การเป็นมนุษย์ และพบว่าความสงสัยสร้างสิ่งที่ต่อเนื่องไปไม่มีที่สิ้นสุด ถ้ามองในแง่ของการพัฒนาบ้านเมือง พัฒนาสังคมโลก การสังสัยก็ยังสร้างเทคโนโลยีให้มนุษย์มีความสะดวกขึ้น แต่ไม่ได้รับประกันว่าจะมีความสุขดังเดิม ซึ่งอาจจะมีความทุกข์มากกว่าเดิมก็เป็นได้
สรุปแล้วเทคโนโลยีก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เกิดจากความสงสัยแล้วพัฒนาเพื่อตอบการสงสัยเท่านั้น แล้วสังคมยังหลงอยู่กับการใช้เทคโนโลยีจนลืมไปว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ "จิตใจ" หาใช่เทคโนโลยไม่ ทุกคนต่างก็ปรารถนาความสุขด้วยกันทุกรูปทุกนาม แต่ทำไมถึงได้สร้างสิ่งที่ปิดบัง อำพรางความสุขที่จริงขึ้นมาเรื่อย และจะเพิ่มไปอย่างไม่หยุดหยั้ง และยังหลอกตัวเองไปด้วยว่า "เรากำลังจะมีความสุขแล้ว" เราหลงมานานเกินไปหรือไม่ที่จะทบทวนความจริงว่าชีวิตได้เดินมาถูกทางแล้วหรือไม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น